Posts

 అక్షరమెరుపులు మదిలో మోగిన మౌనాన్ని      మెరుపుల్లా చిలికే అక్షరాలు – చీకటి ఆలోచనల గగనాన్ని వెలుగుల వర్షంతో తడిపేమంత్రాలు. కలల కాంతులు కవితలై జారితే, కలముని ముంచి వెలిగే భావనలే అక్షర మెరుపులై మెదులుతూ మనసు నేలపై పండే ఆశలపంటలు. ప్రతి పంక్తిలో ఓ పులకింత, ప్రతి పదంలో ఓ ప్రాణం, నిశ్శబ్దాన్ని నాదంగా మార్చే నవజీవన నాదమే అక్షరప్రకాశాలు. కవిగారి కలల కిరణాలు లోకానికి వెలుగు పంచితే – చీకటిని చీల్చే చిరునవ్వులై పదాలు పూయించేను అక్షరపువ్వులు. అక్షర మెరుపులు పడే చోట హృదయాలే పుణ్యక్షేత్రాలు, కవితలే కాంతి దీపాలు, ప్రపంచమే ఆయ్యేను భావాలమందిరము. గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం
 తెలుగు యాత్రలు -వెలుగు జ్యోతులు   నాడు తెలుగు తాటిచెట్ల నీడల్లో, తల్లుల ఒడుల్లో - తాతల కథల్లో, పల్లె పొలాల్లో - పలుకుల పరిమళం. నేడు తెలుగు డిజిటల్ తెరలపై డాలర్ల దేశాల్లో - విమానాల రెక్కలపై సరిహద్దులు దాటిన - స్వర్ణాక్షర సంచారం. ఆంధ్రాలో అమ్మతనపు అక్షరాలు, తెలంగాణాలో తేజోమయమైన తేటతనం, తమిళనాడులో తేనెచుక్కల తెలుగు పలుకులు, కర్నాటకలో కన్నడ గంధంతో కలిసిన కవితా సౌరభం. ఒరిస్సాలో ఉత్కలుల ఉల్లాల్లో ఊయలలూగే పదాలలాలిత్యం, మహారాష్ట్రలో మరాఠీ మన్నులో మేళవించిన మధురగానం. అమెరికాలో సిలికాన్ లోయలో సంస్కృతి సెమినార్లలో సంస్కారస్వరం, ఆస్ట్రేలియాలో సముద్ర అలలతో కలిసి సరసమైన సాహితీ సుగంధం. ఇంగ్లాండులో వర్షపు వీధుల్లో వర్ణాల వేదనాడి, మలేషియాలో మలయ మల్లెలతో మిళితమైన మాధుర్యం. మారిషస్సులో క్రిష్ణాగోదావరీ నదీతీరపు గుండె చప్పుడు, కెనడాలో మంచు మధ్య మదిని కరిగించే మాతృభాష మమకారం. ఆరబ్బు దేశాల్లో అభివృద్ధి చెందుతున్న ఆంధ్రుల మాతృభాషావాడకం శ్రీలంకలో సీతాదేవి అడుగుల జాడలో సంస్కృతీ సంచారం. నాడు పల్లెటూరి పుట్టిల్లు, నేడు విశ్వగ్రామపు వెలుగు,  తెలుగు – ఒక భాష కాదు… ఒక తల్లి గుండె చప్పుడు, ఒక జాతి ఆత్మ...
🌺 కవుల లోకం 🌺 కవుల మాటలు మధువుల జల్లు – మదిని తడిపే పలుకులు, మౌనాల లోతుల్లోంచి మార్మోగే మాణిక్యవీణా ధ్వనులు… కవుల రాతలు చీకట్ల చెరలను చీల్చే వెలుగుల వాక్యాలు, నిశ్శబ్దాన్ని పలికించే నిజాల శబ్దాలు… కవుల కలాలు కాలానికి కన్నీళ్లు తుడిచే కరుణా కుంచెలు, గాయాల మీద గంధం పూసే ప్రేమ హస్తాలు… కవుల గళాలు అణచివేతల మీద అగ్ని స్వరాలు,  అన్యాయంపై న్యాయపు అమర నినాదాలు… కవుల చూపులు చీకటిలోనూ వెలుగును చూసే దివ్యదృష్టులు, మట్టిలోనూ మణిని కనుగొనే మౌనవిజ్ఞానాలు… కవుల మదులు కవితలతో కరిగే కరుణా హృదయాలు, ప్రపంచ బాధల్ని బయట పెట్టు ప్రాణాలు… కవుల కలలు ప్రపంచాన్ని పూలతో నింపే పవిత్ర సాధనాలు, ప్రేమకే రాజ్యాభిషేకం చేసే పావన సంకల్పాలు… కవుల కాలము కాలాన్నే నిలిపేసే అక్షరాల అమృతం, తరతరాలకూ తరగని వెలుగు మార్గం… కవుల గొప్పలు పేరు కాదు – పుటలలో నిలిచే చరిత్ర సాక్ష్యం, కాలం మారినా మసకబారని అక్షరాల అమరత్వం…! కవుల లోకము మదులను మురిపించే మరో ప్రపంచం,    కలమే కిరీటమై కవితలకే కనకసింహాసనం…! గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం 
 ఇదా రాజకీయం? రాజకీయమంటే ప్రాంతలను పాలించటమా - ప్రత్యర్ధులను దూషించటమా, ఆత్మస్తుతి చేసుకోవటమా - పరనిందలకు పాల్పడటమా. రాజకీయమంటే ప్రజాసేవ చేయటమా - స్వలాభాలు పొందటమా, వేదికలెక్కి ఉపన్యసించటమా - రచ్చచేసి నిప్పురగిలించటమా. రాజకీయమంటే అభివృద్ధికి పాటుపడటమా - రప్పారప్పా ఆడించటమా, పరిస్థితులు సరిదిద్దటమా - తొక్కవలవటమా తోలుతీయటమా. రాజకీయమంటే వక్రీకరణలను పటాపంచలుచేయటమా - అబద్ధాలుచెప్పటమా, సన్మానాలు పొందటమా - సత్కారాలు చేయ్యటమా. రాజకీయమంటే సమరం సాగించటమా - సంధి చేసుకోవటమా, సింహాసనం అధిరోహించటమా - ప్రత్యర్ధులపై పగతీర్చుకోవటమా. రాజకీయమంటే  కుళ్ళు కుతంత్రాలకు దిగటమా - అవినీతి ఆక్రమాలకు పాల్పడటమా,  చీకటి వ్యవహారాలు నడపడటమా - కక్కుర్తి కార్యాలు కొనసాగించటమా.  రాజకీయమంటే మాయమాటలుచెప్పటమా - మధ్యంపంచిడబ్బులుపెట్టి ఓట్లుకొనటమా, పక్షాలుమారటమా ముఠాలుకట్టటమా - పెత్తనంచేయటమా. రాజకీయమంటే కులమతప్రాంతాలను రెచ్చకొట్టటమా - ప్రజాభిష్టాలను నెరవేర్చటమా,  సంక్షేమకార్యాలు చేయటమా - ప్రజస్వామ్యాన్ని రక్షించుకోవటమా. గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం
 ⚖️ నేతిబీరకాయల్లో నెయ్యా న్యాయస్థానాల్లో న్యాయం?  చేతిలో తులసి కాదు – తూకపు త్రాసు, కళ్లకు గంతలు కాదు – పక్షపాతం లేని చూపు, చేతిలో రాజ్యాంగ పుస్తకం – అన్యాయంపై న్యాయపు శాసనం… ఆమే పుటలపై వెలిగే – న్యాయదేవత! రాజసభలు మారాయి, సింహాసనాలు మారాయి, కాని మనుషుల కన్నీళ్ల రుచి మాత్రం ఇంకా మారలేదు… న్యాయస్థానాల మెట్లపై వేదనతో నిలబడ్డవారి నీడలు, ప్రతీ గుమ్మం ముందు ప్రార్థనలై వరసలో నిలుస్తున్నాయి. సత్యం చేతుల్లో పత్రాలై మారి, నిజం నోటిలో వాదనలై మిగిలి, న్యాయం మాత్రం తేదీల తాళాల్లో చిక్కుకుపోతున్నది… కాలం గడుస్తోంది, వ్యాజ్యం నడుస్తోంది, కానీ బాధితుడి జీవితమే వాయిదాల బారిన పడుతోంది! ఆలోచించు ఓ న్యాయదేవతా! నీ త్రాసు తూగుతున్నదా లేదా బాధితుల ఓపికను కొలుస్తున్నదా? స్వార్ధపరువైపు మొగ్గు చూపుచున్నదా! కళ్ళ గంతులు తొలగించి ఒక్కసారి కన్నీళ్లను చూడవమ్మా… న్యాయం ఆలస్యం అయితే అది న్యాయం కాదని లోకమే చెబుతోంది కదా! న్యాయస్థానాల గడపలు  ఆశల తలుపులుగా మారాలి, తీర్పులు గాయాలపై మాన్పులుగా మారాలి, అప్పుడే న్యాయదేవత చిరునవ్వు అభయహస్తం అవుతుంది! అన్యాయం అణగదొక్కబడాలి  అక్రమాలు నిరోధించాలి  ఆవినీత...
 ఓ కవీశ్వరా! కవన పీఠము ఎక్కరా కీర్తి కిరీటము దాల్చరా మంచి మాటలు చెప్పరా శ్రోతల మదులు దోచరా తేనె పలుకులు చిందరా కవితా ఆసక్తి పెంచరా అమృత జల్లులు చల్లరా జనుల నోర్లనందు నానరా చక్కగా అక్షరాలు అల్లరా ప్రాసలతో పదాలు పేర్చరా ఉల్లాలలో ఊహలు ఊరించరా బాగుగా భావాలు పారించరా జగాన వెలుగులు చిమ్మరా సుమ సౌరభాలు వెదజల్లరా అంద చందాలు చూపరా ఆనంద పరవశాలు కలిగించరా నవ రసాలు అందించరా ప్రజా నాడిని పట్టరా మధుర గళము విప్పరా వీనులకు విందు ఇవ్వరా కవన సేద్యము సాగించరా కవితా పంటలు పండించరా సాహితీ లోకమును ఏలరా కవన రాజ్యమును పాలించరా అక్షరదీపమై అంధకారము తొలగించరా సత్యస్వరమై లోకహితమును బోధించరా నీకలమే మానడకకు మార్గదర్శకము కావాలిరా నీకవితలే కాలమునకు సాక్ష్యముగా నిలవాలిరా గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం
 మనిషి ఆరాట–పోరాటాలు ఆశల అడుగుల్లో ఆరాటం అంకురిస్తుంది కలల గగనంలోకి చూపులు విస్తరిస్తాయి అడుగడుగునా అడ్డంకులు అయినా ఆగకూడదు ప్రయాణం పడిపోతే లేచినిలబడే మనిషి మనోధైర్యమే ఆయుధం పోరాటం అంటే యుద్ధం కాదు లోపలి భయాలతో చేసే సమరం ఆరాటం అంటే వృధా ప్రయాసకాదు జీవితానికి అర్థం పరమార్ధం చీకటి కమ్ముకున్నా వెలుగును నమ్మే హృదయం వెన్ను చూపని సంకల్పమే విజయానికి తొలి సాక్ష్యం గెలుపు ఓ మలుపు మాత్రమే పరాజయం ఓ పాఠం ఆరాట–పోరాటాల మధ్యే సాగుతుంది జీవన పయనం మానవులు లేనిదానికోసం  మానుకోవాలి అర్రులుచాచటం దొరికిందేచాలు అనుకోవటం  నేర్చుకోవాలి మానవసమాజం గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం