ఆమె
నా ఊహల్లో ప్రవాహమై,
నా శిరస్సులో వెలుగై,
నా దేహంలో అధిష్టానమై –
ఆమే నా జీవనగీతం.
నా కంటిలోని పొంకమై,
నా నాసికలో పరిమళమై,
నా పెదవుల్లో పీయూషమై –
ఆమే నా సౌందర్యస్వరూపం.
నాకు కోకిల కంఠమై,
నాకు గాంధర్వ గానమై,
నాకు నెమలి నృత్యమై –
ఆమే నా మానసికవినోదం.
నాకు చక్కని నీలాకాశమై,
నాకు చల్లని కడలికెరటమై,
నాకు తెల్లని సూర్యోదయమై -
ఆమే నా చిక్కని భావతరంగం.
నా అందాల కుటీరమై,
నా ఆనంద కుటుంబమై,
నా శాశ్వత విలాసమై -
ఆమే నా మాటల సమాహారము.
ఆమె నా వంటికి భోగమై,
ఆమె నా చేతికి భాగ్యమై,
ఆమె నా నోటికి భోజ్యమై -
ఆమే నా బ్రతుకుకి బలము.
నాకు ఎర్రని మందారమై,
నాకు తియ్యని మకరందమై,
నాకు చంచల మానసమై -
ఆమే నా రసాత్మక కావ్యము.
నా ఆలోచనల సరళిగా,
నా భావాల తరంగిణిగా,
నా పదాల ప్రవహాముగా –
ఆమే నా అక్షరాలరూపం.
ఆమె కలము పట్టిస్తుంది,
ఆమె కవనం చేయిస్తుంది,
ఆమె పుటలు నింపిస్తుంది -
ఆమే మదులు దోచేస్తున్నది.
ఆమె వెలుగులు చిమ్ముతుంది,
ఆమె ప్రేమజల్లులు కురిపిస్తుంది ,
ఆమె రాగాలు తీయిస్తుంది –
ఆమే ముందుకు నడిపిస్తుంది.
ఆమె నా జీవిత ధ్యేయము,
ఆమె నా జీవన పయనము,
ఆమె నా నిత్య ప్రేరణము -
ఆమే నా ఉజ్వల భవితవ్యము
ఆమె నా చపలత్వము
ఆమె నా మనోకల్పితము
ఆమె నా కష్టఫలము
ఆమే నా కవిత్వము
గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం
Comments
Post a Comment