చీర – నవరస రాగిణి 

వక్షస్థలాన చుట్టుకుంటే,

నడుమున బిగించుకుంటే –

వెన్నెల నవ్వులై మెరిసి,

విరహంలో ముంచుతుంది శృంగారరసమై.

గాలి కొంగుని జార్చితే,

అంచు గజ్జెలో చిక్కితే –

ధారకిని తిప్పుతూ నవ్వించి,

చూపరుల హృదయాలు గిలిగింతలు పెట్టిస్తుంది హాస్యభరితమై.

కన్నీటి బొట్టును తుడిచి,

చీము జారిన ముక్కును శుభ్రపరచి –

బాధను ఒదిగి మౌనంలోకి

మనసుని నడిపిస్తుంది కరుణారసంచల్లుతూ.

కోపం ఉబికి తన్నుకొస్తే,

కొంగు నడుముకు దోపితే –

కళ్లలో నిప్పులు రగిల్చి

పొగరుబోతులకి గుణపాఠం చెబుతుంది రౌద్రరూపియై.

పంటూరి అడుగుల్లో,

పగడపు మెరుపుల్లో –

నిలువెత్తు బంగారంలా మెరిసి

ధైర్య పీఠమై ముందుకునడిపిస్తుంది వీరవనితయై.

చీకటిముసురులో,

కొంగు పట్టుకొని నిలబడి –

ముష్కరులనెదుర్కొనే 

సాహసినియై రక్షిస్తుంది భయానకకాళికయై.

పెద్దల సమక్షంలో అవమానిస్తే,

పలువురు అపనిందలేస్తే –

శీలానికి మరకవేసిన వేళ

తలదించుకుంటుంది భీభత్సాన్నిసృష్టిస్తూ.

రంగుల వాన పడితే,

పూలు పలకరింతలు చేస్తే –

చుట్టూ వాతావరణం మైమరచి

చూసినవారిపై మాయాజల్లులు చిందిస్తుంది అద్భుతరూపియై.

తల్లి ఒడిలా ఆదరించి,

జోల పాటలా తేలికపరిచి –

చక్కని సలహాలను ఇచ్చి

ఆవేశాలను చల్లారుస్తుంది శాంతరసంచల్లుతూ.

చీర కేవలం వస్త్రమే కాదు –

నవరసాల జలపాతము.

అభిరుచి – అభిమానాల ప్రతిరూపము.

మహిళామణులకు అందము… ఆనందము. 

గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం