ఓ సాహితీ!

ఓసారి

మెరుపులా కనిపిస్తావు

ఊహనిచ్చి

ఉరుకులుపరుగులు తీయిస్తావు

ఓసారి

సెలయేరులా వస్తావు

ఆలోచనలను ప్రవిహింపజేస్తావు

అక్షరాలను అల్లింపజేస్తావు

ఓ సారి

హోరుగాలిలా

వేగంగా వీస్తావు

పదాలను పేర్చమంటావు

ఓ సారి

తారకలా

తళతళ మెరిసిపోతావు

కయితలవ్రాయించి కళకళలాడించమంటావు

ఓ సారి 

జాబిలిలా

వెన్నెల వెదజల్లుతావు

వస్తువునిచ్చి విరచించమంటావు

ఓ సారి

పువ్వులా

ప్రత్యక్షమయి ప్రేరేంపించుతావు

పరిమళాలుపీల్చి పుటలనింపమంటావు

ఓ సారి

కడలికెరటములా

ఎగిసి క్రిందకుపడతావు

తిరిగిలేచి తీయనికవితలురాయమంటావు

ఓ సారి

కలలోకొచ్చి

కవ్వించి పోతావు

కల్పనలను కాగితాలైపైపెట్టిస్తావు

ఓ సారి

తూఫానులావీచి 

గందరగోళం చేస్తావు

కవితలవరద పారించమంటావు

ఓ కవితా

ఎందుకు నన్ను రెచ్చకొడతావు 

ఓ సాహితీ

ఎందుకు నన్ను పరుగెత్తిస్తావు

కవితలు

నీచలువే

పరవశాలు

నీమహిమే

గుండ్లపల్లి రాజేంద్రప్రసాద్, భాగ్యనగరం